Loco

Zwariowałam. 
Ja nie wiedzieć czemu, ale zwariowałam. Chcę zapomnieć o wszystkim. O ludziach, o wakacjach, o marzeniach... Ale nie mogę. I can't. Co chwilę ktoś mi o tym wszystkim dobrym, skończonym, przeszłym przypomina. Każda rzecz ma skojarzenia, które mi o Nim przypominają. A ja chcę zapomnieć, żeby trzeźwo myśleć. Chcę. Naprawdę. Nic mi tego nie ułatwia... 
Ostatnio z ciekawości zajrzałam na stronę jego szkoły. Przed tym moim całym postanowieniem,. Osłupiałam. Jego zdjęcie, na stronie głównej. Nie mogłam się napatrzyć. Tak się zmienił od wakacji... Kilka minut tak na Niego patrzyłam. A potem komputer się zepsuł. :D Prawdopodobnie przez jakiegoś wirusa kiedyśtam ściągniętego. Ja się śmieję, że rozwaliłam system, bo On jest taki przystojny... Teraz nie mogę odpędzić od Niego myśli. A tak bardzo chcę zapomnieć...

Zwariowałam. 
Wszędzie widzę smutek ludzi. Chcę im pomóc, lecz nie zawsze się udaje. Większość myśli, że samemu dadzą radę unieść brzemię dzisiejszego świata. Prawda jest inna. Samemu nigdy się nie uda. Nigdy. Sama się o tym przekonałam. Jak człowiek jest sam, to cały czas myśli negatywnie, pesymistycznie... Taki człowiek wszędzie widzi szare kolory i niedopuszcza do siebie innych barw.
Nie znoszę tego widoku. Ludzie muszą wiedzieć, że jesteśmy obok. Że wysłuchamy, że zrozumiemy...Bo inaczej ta cała energia się w nas skumuluje i wybuchniemy w nieodpowiednim momencie. A tego nikt nie chce.

Zwariowałam. 
Słuchając prognozy pogody, wychwytuje jaka pogoda jest u Niego. Słuchając wiadomości, przykładam szczególną uwagę do wypowiedzi ludzi o Jego imieniu lub z Jego miasta. Śmieję się każdej wzmianki o motorach, żyrafach, herbatach i kapeluszach. Codziennie śnię o Nim i o kolejnych wakacjach. Chcę Go zobaczyć, ale boję się mojej reakcji na Jego widok. Chcę z Nim porozmawiać, ale nie wiem, co powiedzieć. Chcę z Nim zagrać w karty, ale Jego skupiona mina sprawia, że wymiękam...

Zwariowałam. 
Już w głowie układam plan mojego życia. Ogółem, układam całe moje życie.. Gdzie pójdę na studia, gdzie będę mieszkać. Ile będę miała dzieci, jakie będą miały imiona. Jakie będę miała auto, jak zaprojektuję mój ogród... Ostatnio zastanawiałam się, jak chciałabym, aby wyglądały moje zaręczyny.

Zwariowałam. Za bardzo wybiegam w przyszłość i za często cofam się do wspomnień.

Zwariowałam...
Zwariowałam..
Zwariowałam.


PS. W chwili, gdy piszę tę notkę, jakiś kolo, który "śledził mnie przez cztery lata w szkole muzycznej" podrywa mnie na facebooku. LOL.
PPS. Przyjaciółki podpowiadają, żebym za miesiąc, gdy "będzie koniec świata", wyznała Ideałowi miłość przez SMS...